Harmonika u narodnoj muzici

Može se reći da je Aca Krnjevac bio prvi koji je uveo harmoniku u narodnu muziku, dvadesetih godina dvadesetog veka. Aca Krnjevac je bio jedan od stručnjaka za hromatsku harmoniku u to vreme. Medju najpoznatijim iz generacija koje slede je i Miodrag Todorovic Krnjevac, sin Ace Krnjevca, rodjen 1924., svirao je sličnim stilom kao i njegov otac. Zatim, pedesetih godina, na harmonikašku scenu Srbije stupa i Radojka Zivković, tako da onda pored "Mijinog stila" postaje popularan i "Radojkin stil" sviranja harmonike. Njen stil mozda nema neke izuzetne virtuoznosti, ali to kako svira Radojka Zivković zvuči stvarno lepo!
Jedno od najpopularnijih kola Ace Krnjevca je ''Acin vez''.

Do šezdesetih godina harmonika i nije toliko bila povezana sa tradicijom narodne srpske muzike. Danas ima jak uticaj, tako da je harmonika vrlo popularna u narodnoj muzici. Vise od polovine muzike za harmoniku je u narodnom stilu. Orkestri za narodnu muziku obavezno sadrže barem jednu harmoniku, a ponekad i dve.

Jedan od najpoznatijih harmonikaša današnjice je Borko Radivojević.

-Harmonika u klasičnoj muzici

-Razvoj harmonike kao instrumenta i porast njene popularnosti među narodima širom sveta pokrenuo je interesovanje i najpoznatijih kompozitora klasične muzike, koji su tridesetih godina prošlog veka počeli da pišu muzičke komade za ovaj instrument. Kompozitori otkrivaju sasvim specifične izražajne mogućnosti harmonike i stvaraju solo i kamerne kompozicije, kao i orkestarska dela u kojima harmonika ima zapaženu ulogu.

Harmonika počinje da se tretira kao izrazito avangardan instrument kod kompozitora muzike današnjeg vremena. Ali isto tako, na harmonici se mogu veoma dobro izvoditi muzička dela iz ranijih epoha – muzička dela baroka, sve do Domenika Skarlatija i Johana Sebastijaana Baha, preko dela pretklasike do nekih dela epohe romantizma.

Ruski kompozitor Petar Iljič Čajkovski prvi je napisao 1883. godine komad za harmoniku u svojoj „Sviti broj 2 za simfonijski orkestar u C duru“, gde koristi četiri harmonike. Petnaest godina kasnije, italijanski kompozitor Umberto Đordano 1898. godine koristi harmoniku u trećem činu u svojoj „Fedori“, a Alban Berg u prvom činu svoje opere „Wozzek“ 1921. godine. U recitalu od Gvozdeva u Sankt Peterburgu 1935. godine harmonika dugmetara bila je solo instrument. Ljubitelji umetničke muzike oduševljeno su prihvatili zvuk harmonike, do tada nepoznatog instrumenta u izvođenju dela eminentnih kompozitora.

Jedna od najpoznatijih kompozicija je Vladimira Zolotarijeva ''Rondo Capriccioso''

    -Harmonika ima dugu istoriju, i da bi se objasnila treba pogledati glavne komponente koje čine harmoniku. Ti dolevi su pisak, meh, klavijatura i bas sekcija.

-To je polifoni i aerofonski muzički instrument, veoma zastupljen na našim prostorima. Osim u tradicionalnoj,narodnoj muzici, harmoniku možemo naći i u ozbiljnoj muzici, tj. klasičnoj. Postoje klavirna harmonika i dugmetara

-Zvuk na harmonici se dobija tako što harmonikaš rukma širi i skuplja meh čija zračna struja prolazi kroz ventile. Ove ventile kontrolišu harmonikaševi prsti pritiskom na tipke.